Ναυάγια Blog

Αναμένοντας τον νέο μας σωτήρα... εεε... συγγνώμη... πρωθυπουργό ήθελα να πω... έχουμε πάλι μπλέξει στην παράνοια και διαστρέβλωση του πολιτικού μας συστήματος. Των κομμάτων και των παλαιολιθικών (στα μυαλά) που τα απαρτίζουν και που είτε δεν θέλουν να συνεννοηθούν ή οταν θέλουν απλά δεν μπορούν.

Η επιλογή του Πετσάλνικου μου θυμίζει λίγο ποδοσφαιρικό Αύγουστο. Οι αθλητικές εφημερίδες μας φουντώνουν την ελπίδα, και στο τέλος μας φέρνουν το ταλέντο της Κάτω Ραχούλας. Όπως αν είχαν έρθει στην ομάδα μας όλοι οι ποδοσφαιριστές που γράφτηκε το όνομά τους θα είχαμε πάρει το Champions League, έτσι και αν αποφάσιζαν να συνεννοηθούν και να ασχοληθούν με την ελληνική κυβέρνηση και πολιτική όσοι ακούστηκαν για την θέση του Πρωθυπουργού θα βγαίναμε από την κρίση χθες...

Η επιλογή Παπαδήμου επίσης είναι σαν να θέλεις να φέρεις τον καλύτερο προποηνητή στην ομάδα σου και αυτός να βάζει όρο ότι αν φέρεις τον Μέσι, τότε έρχεται και αυτός. Μα άμα έπαιρνα τον Μέσι ρε φίλε δεν θα σε παρακαλούσα να έρθεις. Εσύ θα με παρακαλούσες... Τώρα βέβαια μην με ρωτήσετε αν πράγματι ο Παπαδήμος είναι ο καλύτερος... αλλα τι να κάνεις που στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος...

Για να δούμε ποιος θα βγει από το καπέλο των ταχυδακτυλουργών μας...

Μπρός γκρεμός και πίσω Παπαδήμος...